Honorowi Obywatele Miasta Kościerzyny

OKRES MIĘDZYWOJENNY (1920-1939)

Ksiądz Jakub Żywicki

Urodził się 26 lipca 1859 r. w miejscowości Reszki położonej niedaleko Rumii, w rodzinie Andrzeja i Franciszki Gruba. Kształcił się w Gimnazjum Wejherowskim i należał do tajnej organizacji filomackiej Wiec. Po ukończeniu gimnazjum studiował na uniwersytecie w Gryfii oraz Münster. Święcenia kapłańskie przyjął w 1886 r. w Monachium. Jeszcze w tym samym roku przyjechał do Kościerzyny, gdzie objął funkcję katechety i kapelana w Zakładzie Najświętszej Marii Panny Anielskiej w Kościerzynie. Od 1886 r. był również radcą diecezjalnym w zarządzającym Zakładem tzw. kuratorium. Piastując takie stanowisko, wielokrotnie przeciwstawiał się zamiarom likwidacji Zakładu przez niemieckie władze. Powszechnie znane były również działania księdza, mające na celu propagowanie języka polskiego oraz kaszubskiego. Mieszkańcy Kościerzyny znający kapelana wspominają, że rozmawiając z nimi oraz swoimi uczennicami, posługiwał się wyłącznie językiem kaszubskim. Z jego osobistych funduszy zostały założone w Zakładzie wodociągi i elektryczność. Ksiądz Żywicki szczególnie zasłużył się Zakładowi w czasie pożaru głównego gmachu w 1907 r. Dzięki niemu uratowano przed spaleniem zachodnie skrzydło budynku oraz kaplicę. Wszystkie te fakty z życia kapelana sprawiły, że wśród mieszkańców Kościerzyny oraz swoich uczennic, cieszył się ogromnym autorytetem.  W 1933 r. ks. Jakub rozstał się z Kościerzyną i osiadł w Śliwicach. Tam też umarł 15 lutego 1939 r. Ostatnim pragnieniem zasłużonego kapłana było spoczęcie w ukochanej Kościerzynie. Tak też się stało. Grób Honorowego Obywatela Kościerzyny znajduje się na „nowym cmentarzu” nieopodal krzyża.

Honorowe Obywatelstwo Miasta Kościerzyny Rada Miejska nadała ks. Jakubowi Żywickiemu 24 stycznia 1930 r. W tajnym głosowaniu na 23 radnych tylko jeden wstrzymał się od głosu, pozostali zaś opowiedzieli się za kandydaturą księdza. W 1928 r. odznaczono kapelana Orderem Polonia Restituta.